Swaziland

Gisteren hebben we nog een prachtig stuk door het Krugerpark kunnen rijden. We zagen vroeg in de morgen alweer een troep leeuwen, een rino en de nodige bavianen. Bij de plas-en koffiestop in Skukuzu, lieten de nijlpaarden zich zien, weliswaar ver weg, maar toch. Om 11 uur namen we afscheid van het Krugerpark op naar Malawane waar we boodschappen kunnen doen bij de Spar. Om half een zijn we binnen 10 minuten de grens over en in Swaziland. Als eerste stoppen we bij een kunstenaar en ex hiv patient die prachtige zeepstenen beeldjes maakt. Hij laat ons zien hoe hij dat doet. Er worden de nodige nijlpaarden ingeslagen en nu maar hopen of ze Holland gaaf zullen halen. De volgende stop is een projekt waar geestelijk gehandicapten kaarsen maken en gezamenlijk wat winkeltjes en een restaurant runnen. Geweldig mooie dingen krijgen we hier te zien. Ook is er een Afrikaanse markt met schilderijen, stof en houtsnijwerk. Nu nog maar een klein stukje en om 5 uur rijden we de poort van het prive natuurreservaat binnen waar we de komende 2 nachten zullen slapen.
We zien allerlei soorten antilopen in de weides lopen oa. gnoes, eland, rietbok, bosbok, reebok, koedoe, impala, waterbok en de nyala. Ook hebben ze zebra's en wrattenzwijnen. Ik slaap in een orginele Zoeloe hut (lijkt op een bijenkorf), rond en van riet, met aangebouwde badkamer, geweldig met z'n allen in een cirkel.
We passeren een grote vijver waar de krokodil een gnoe gedood heeft en die nu nog opgezwollen in het water ligt tot de verrotting intreedt en ze het karkas kunnen eten. Bij het restaurant is nog een vijver met allerlei soorten vogels te zien.
Na het eten is er een optreden door de mannen en vrouwen van Swaziland in hun oorspronkelijke kleding.
De volgende dag maak ik een flinke wandeling in de omgeving nadat ik s'morgens vroeg al heel wat vogels en aal- scholvers en ooievaars gespot heb. Ik vermaak mij een poos bij het zwembad, waar de zebra's komen kijken wie daar in het water ligt.
Bij mijn bijenkorf maak ik kennis met 2 Nederlandse jongetjes die met hun ouders in een enorme brandweerauto op wereldreis zijn. Ze hebben een radiografisch bestuurbare auto bij zich en als ze later met een jongen uit Swazliland lopen en die auto laten rijden weet hij niet waar hij moet kijken. Wat een wonder ding en als hij het later zelf mag proberen is zijn wereld te klein. Zo blij en trots is hij.