Semonkong in Lesotho

27 maart om 6 uur vertrek van Bergville (Drakensbergen) naar Lesotho. Langs een strekdam, via de Sandstone Valley, het Golden Gate Nature park voor het meegebrachte ontbijt en een prachtig uitzicht. Ik zie de secretaris-vogel. Bij Piekebrug - Van Rooyens zijn we binnen 10 minuten weer de grens over en dan begint het. Lesotho is een bergstaat en we klimmen door tot 2100 mtr. We passeren Masura, de hoofdstad met de enorme schroothopen en stoplichten.
We lunchen in Rambatan en klinken op de verjaardag van Harrij. De laatste 65 km. gaan over een verhard pad, maar werkers zijn druk bezig met de weg. Ze staken het tot ontploffing brengen van een rots, met dynamiet en storten de sleuf dicht zodat de bus erover kan. We stoppen nog eenmaal voor een fotomoment en een plas in de openlucht.
Om half zes zijn we er. Applaus voor Joshua, je bent een kei. Ik slaap in de rondavel waar ook prins Harrij sliep tijdens zijn bezoek samen met William en de prins van Lesotho. Het huisje heeft een open haard en terug van het diner is hij door het personeel aangestoken. Oh wat is dat lekker.
Ik ontvang een voicemail bericht van Bart, hij heeft geprobeerd te bellen.
De volgende morgen als ik wakker wordt ......... regen. Maar wel een lichtpuntje, koffie op bed. Na het ontbijt een deken demonstratie. Hoe draagt men de dekens en wat betekent dat allemaal.
Na de lunch ga ik kijken bij de cursus abseilen van Ad en Jan en om 3 uur gaan we met een gids een wandeling naar het dorp maken. Marius zal ons met een 4x4 drive bovenaan het blubpad brengen.
Het is een leuke wandeling en gelukkig ook droog. de smurrie is beloopbaar en het hele dorp is buiten aan het winkelen, wandelen, handelen etc. Na 2 1/2 uur terug op onze stek en kijken naar al die mensen die de berg op en af komen en gaan.
De volgende dag ga ik mee naar de Maletsunyame waterval en de top van de kloof.
Ad en jan gaan daar 204 mtr. abseilen aan de achterkant van de waterval.
Jonathan laat ons meeliften en daar gaan we. Nu die 4x4 is hier hard nodig, wat een gekraak en geslib hier.
Dan gaan de boys op pad en voor mij en Nel en Jose begint het wachten en turen en kijken. Op de vlakte is het druk. Wat doen die mensen hier allemaal. Waar gaat iedereen toch heen of waar komen ze vandaan. De gele vlag van de kroeg gaat uit, er is bier. Dan komt er een dolle herder met een steen in zijn hand langs, hij gooit hem niet, maar het scheelde weing. Dan zijn opeens een aantal van onze reisgenoten opgedoken op de vlakte samen met Joshua en een gids.
Wij gaan weer terug en de rest van de dag breng ik luierend en lezend door.
Als ik ga slapen de wekker op 04.00 uur we vertrekken om 05.00 uur.